GR Live 2024

Spotkanie użytkowników GR i pracowników Ricoh, które odbyło się 23 lutego 2024. Sfotografowane Nikonem ZF z obiektywem 40mm f2.

GR Live 2024

Z wielką niecierpliwością oczekiwałem zaplanowanego na piątek 23 lutego wydarzenia zapowiedzianego przez Ricoh. Miałem nadzieję, i nie tylko ja, że Ricoh ogłosi premierę nowego aparatu.

Powody były. GR3 jest niemal w niezmienionej formie sprzedawany od roku 2019. W 2021 dodano wersję z obiektywem o ogniskowej równoważnej 40mm. Wydaje się, że stworzenie oczekiwanego przez wielu aparatu monochromatycznego nie wymagałoby wielkich nakładów.

Mechanicznie mógłby się niczym od GR3 nie różnić. Z kolei obsługa plików monochromatycznych została przygotowana już dla K-3 Monochrome.

Kilka tygodni temu Ricoh Japan zrobiło nawet ankietę na temat monochromatycznych aparatów, motywacji jakie kierują ludźmi, dlaczego wolą robić czarno-białem zdjęcia aparatem monochromatycznym, a nie konwertować w postprodukcji. W ankiecie było nawet pytanie, czy odpowiadający byłby zainteresowany kupnem monochromatycznego aparatu, gdyby nie była to lustrzanka. Równolegle odbywają się targi Camera Photo Plus, a dwa dni wcześniej Fujifilm zaprezentował X100VI, który może być uważany za naturalną konkurencję dla GR. Trudno mi sobie wyobrazić lepszy moment.

Uprzedzę z góry, podczas GR Live nic nie ogłoszono. Można za to było pooglądać wszystkie dotychczasowe wersje GR.

Spotkanie koncentrowało się na dyskusjach i prezentacjach dotyczących obecnej generacji aparatów GR, oraz doświadczeń związanych z ich użytkowaniem.

Swoje prace fotograficzne i swój stosunek do aparatów GR zaprezentowało 6 zaproszonych fotografów oraz ośmiu “fanów” - amatorów, którzy się zgłosili wcześniej poprzez wypełnienie formularza na stronie internetowej wydarzenia.

Zaproszeni fotografowie mieli po 10 minut czasu, amatorzy po 3 minuty czasu. Do tego odbyły się dwie prezentacje wykonane przez pracowników Ricoh.

Wspomnę o dwóch prelekcjach.

Wśród zaproszonych gości był Suzuki Tatsuo, znany też z kolektywu fotograficznego Tokyo Void, który wcześniej był niemal ikoną Fujifilm X100. Najwyraźniej widać, że po skandalu związanym filmem reklamowym drogi z Fujifilm się rozeszły. Sam fotograf pracuje ostatnio nad połączeniem swoich zdjęć z muzyką i właśnie taką fotograficzno-muzyczną prezentację zrobił.

Jednym z prelegentów był były aktor Kyosuke Hamao. Kyosuke-san, znany między innymi z roli Eiji Kikumaru w musicalu “Książę tenisa” obecnie pracuje jako fotograf. Zauważył on, że podczas fotografowania między fotografującym a fotografowanym powstaje pewna relacja. Jeśli zmienimy aparat, to może to mieć wpływ na tę relację.

W szczególności duży aparat może spowodować, że fotografowany się wewnętrznie usztywni, i będzie chciał się zaprezentować w możliwie najlepszy jego zdaniem, niekoniecznie naturalny sposób.

Następnie aktor opowiadał, jak łatwo za pomocą GR fotografuje się naturalne emocje. Nawet fotografując Leicą nie był w stanie uchwycić naturalnego uśmiechu swojego wuja-kucharza - zawsze wychodził mu na zdjęciach zapracowany profesjonalista. Dopiero zmiana aparatu na niepozorny GR pozwoliła mu na uchwycenie tego, co chciał.

W trakcie GR Live odbyła się półgodzinna przerwa, podczas której można było porozmawiać i nawiązać nowe kontakty. Nie muszę dodawać, że ogromna większość z obecnych fotografowała GR i wcale tego nie ukrywała - ze swoim ZF mogłem się poczuć trochę nie na miejscu. Zauważyłem jednak, że niektórzy mieli Fuji, Sony, a nawet analogową Leikę M4.

Ostatnim punktem programu był panel dyskusyjny, w którym wzięło udział trzech dyskutantów: Ishii Tomohiko, Watanabe Satoru oraz Kimura Tetsushi.

Panowe Ishii i Kimura związani są z wytwórnią Ghibli. Ishii jest producentem filmowym, pracował między innymi nad takimi filmami jak Ruchomy zamek Hauru, Opowieści z Ziemiomorza, a także był producentem ostatniego filmu Miyazakiego “Chłopiec i czapla”. Można się domyśleć, że pracował blisko Mistrza, i właśnie podczas tej pracy robił dokumentację za pomocą GR3. Podczas panelu były wyświetlane niektóre zdjęcia. To było coś, gdyż nie sądzę, by te zdjęcia były wcześniej pokazywane publicznie.

Kimura Tetsushi z kolei pracuje w Muzeum Ghibli i robi zdjęcia, m. in. produktów, które można nabyć w sklepie Ghibli. Do fotografowania używa Sony A7IV, natomiast w czasie wolnym robi zdjęcia za pomocą GR.

Ostatni z dyskutantów, Watanabe Satoru jest zawodowym fotografem, autorem 10 książek, korzystał z aparatów serii GR jeszcze w epoce analoga, i potem ze wszystkich cyfrowych model GR, aż do najnowszego.

Tematem dyskusji było “życie i sub-aparat - dlaczego używamy GR?”. Dyskutowano samo pojęcie aparatu, który nie jest głównym aparatem. Dyskutanci przyznali, że bardzo niewiele jest fotografów korzystających wyłącznie z GR. Nawet ci trzej paneliści nie są wyjątkami. Do oddzielenia fotografii zawodowej od fotografii robionej dla siebie. Jako uzupełnienie profesjonalnego sprzętu w sytuacjach, gdy posługiwanie się nim byłoby niezręczne.

Twierdzenie, że fotografowanie telefonem jest impertynenckie i niegrzeczne padło w dyskusji kilka razy. Z drugiej strony, wyciągnięcie w tych sytuacjach takiego niepozornego aparatu, jak GR, powoduje zupełnie inne odczucia i reakcje.

Dwa rodzaje wydarzeń, na których ani telefon, ani profesjonalny aparat jest nie do zaakceptowania: wesela i pogrzeby. Panowie mówili jakby było to coś oczywistego, że goście na weselu nie mogą mieć aparatów fotograficznych. Z drugiej strony, fotografowanie telefonem w takich sytuacjach jest chamskie. Z kolei niewielki aparat w rodzaju GR3 jest jedynym, który w jakiś sposób jest dopuszczalny.

Tu widzę jakieś kulturowe zawiłości, których niestety, nie do końca rozumiem. Ale pójdę tym tropem, i porozmawiam z japońskimi znajomymi, co sądzą o tej sprawie.

Tu znowu pojawił się we wspomnieniach Hayao Miyazaki, który płakał na pogrzebie swojego nauczyciela. Sfotografowanie tej sytuacji telefonem byłoby niedopuszczalnie niegrzeczne, wyciąganie wielkiego sprzętu niewłaściwe, natomiast GR był właściwym narzędziem. To zdjęcie nie było pokazane.

Podczas jednej z poprzednich prezentacji, pokazano kluby użytkowników GR w Chinach kontynentalnych, na Tajwanie, w Hong Kongu, w Singapurze, a także w wielu prefekturach w Japonii.

Podczas panelu dyskusyjnego padło stwierdzenie, że w odróżnieniu od użytkowników innych marek, użytkownicy GR są bardzo aktywni wspólnotowi, jest wiele wspólnotowych aktywności. Watanabe Satoru wręcz powiedział, że nie słyszał o spotkaniach np. “użytkowników aparatów z mocowaniem Z”. Muszę powiedzieć, że ja też nie słyszałem, ale to jeszcze nie świadczy, że ich nie było. Słyszałem natomiast o spotkaniach użytkowników sprzętu Fujifilm.

Spotkanie, choć związane z zawodem, że niestety, przynajmniej na razie nie będzie nowego GR (nawet padły słowa “do zobaczenia za rok z GR3”), było interesujące i pozwoliło mi zapoznać się z kolejnymi ciekawymi postaciami japońskiej fotografii.

Na koniec nie mogło zabraknąć fotki pamiątkowej uczestników.

Kończąc ten tekst podzielę się jedną praktyczną informacją, która może się komuś przydać, jeśli przejdzie na stronę GR. Fotografując GR, w mediach społecznościowych można używać tagów #grsnaps oraz #shootgr_<nazwa miasta>, np. #shootgr_tokyo.

Tagi z nazwą miasta pozwalają na oszacowanie liczby użytkowników. Najwięcej GRów jest w Londynie, Tokio jest na drugim miejscu. Zastanawia niska pozycja Nowego Yorku - podobno stolicy streetu.